Парламенцкая асамблея Савета Еўропы

Парламенцкая асамблея Савета Еўропы
Парламенцкая асамблея Савета Еўропы
Адміністрацыйны цэнтр	Палац Еўропы[d]; Савет Еўропы;
Тып арганізацыі	парламенцкая асамблея[d]
Афіцыйныя мовы	англійская і французская
Кіраўнік	Ρουσόπουλος, Θεόδωρος[d]
Заснаванне
Дата заснавання	5 мая 1949
pace.coe.int/en/ (англ.); pace.coe.int/fr/ (фр.)
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Парла́менцкая асамбле́я Са́вета Еўро́пы, ПАСЕ (англ.: Parliamentary Assembly of the Council of Europe, PACE) — адзін з двух галоўных статутных органаў Савета Еўропы; кансультатыўны орган, які складаецца з прадстаўнікоў парламентаў усіх дзяржаў-членаў. ПАСЕ з’яўляецца найстарэйшым у Еўропе органам міжпарламенцкага супрацоўніцтва.

Склад

Членаў ПАСЕ прызначаюць парламенты дзяржаў-членаў. Пяць найбольшых дзяржаў прадстаўленыя ў ПАСЕ 18 членамі, мінімальнае прадстаўніцтва — 2 члена ад дзяржавы. Нацыянальная дэлегацыя мусіць уключаць прадстаўнікоў усіх палітычных партый, прадстаўленых у парламенце, і адпавядаць патрабаванням збалансаванага прадстаўніцтва мужчын і жанчын. Агулам у ПАСЕ ўваходзяць 318 членаў і 318 «намеснікаў».

У пасяджэннях прымаюць удзел таксама 18 наглядальнікаў — ад парламентаў Канады, Мексікі і Ізраіля. Аналагічныя правы маюць два прадстаўнікі турэцкай супольнасці Кіпра, аднак фармальна яны ўваходзяць у склад дэлегацыі Рэспублікі Кіпр. Парламент Беларусі ў студзені 1997 года часова пазбаўлены статусу «спецыяльна запрошанага» і яго члены на сесіях не прысутнічаюць^[2].

Паўнамоцтвы

Асамблея прымае рэзалюцыі і рэкамендацыі на аснове дакладаў, якія падтрыхтоўваюцца дэпутатамі. Сярод важных паўнамоцтваў Асамблеі — выбары Генеральнага сакратара Савета Еўропы і яго намесніка, суддзяў Еўрапейскага суда па правах чалавека, прыняцце высноў па кандыдатурах новых дзяржаў-членаў, маніторынг выканання імя абавязкаў, узятых на сябе падчас уступлення. ПАСЕ прымае заключэнні на праекты ўсіх міжнародных канвенцый, якія распрацоўваюцца ў Савеце Еўропы. Апроч таго, сесіі Асамблеі традыцыйна становяцца форумамі для абмеркавання актуальных праблем еўрапейскай палітыкі, на іх рэгулярна запрашаюцца кіраўнікі дзяржаў і ўрадаў.

Камітэт міністраў Савета Еўропы падае справаздачу аб сваёй дзейнасці на кожнай сесіі Асамблеі. КМСЕ таксама абавязаны даваць афіцыйныя адказы на рэкамендацыі ПАСЕ.

Структура

Асамблею ўзначальвае кіраўнік (на дадзены момант — Марыя Пейчынавіч-Бурыч (Харватыя)), які абіраецца фармальна на адзін год. На практыцы пасада кіраўніка пераходзіць у парадку ратацыі ад адной палітычнай групы (фракцыі) да іншай кожныя 5 гадоў. Асамблея абірае таксама намеснікаў кіраўніка, у цяперашні час іх колькасць складае 20.

Як і ў нацыянальных парламентах і Еўрапарламенце, у ПАСЕ працуюць фракцыі, сфарміраваныя паводле палітычнай арыентацыі і іх членаў — гэтак званыя «палітычныя групы». Такіх груп існуе 5: Сацыялістычная група, Еўрапейская народная партыя, Альянс лібералаў і дэмакратаў, Група еўрапейскіх дэмакратаў і Аб’яднаныя еўрапейскія левыя.

Таксама падобна да нацыянальных парламентаў у ПАСЕ працуюць камісіі паводле кірункаў дзейнасці. Найбольш значныя з іх — Камісія па палітычных пытаннях, Камісія па прававых пытаннях і правах чалавека, Камісія па выкананні дзяржавамі сваіх абавязкаў.

Кіраўнік ПАСЕ, яго намеснікі, кіраўнікі палітычных груп і камісій складаюць Бюро Асамблеі. Яно кіруе працай Асамблеі шляхам падрыхтоўкі парадку дзённага сесій і вызначэння пытанняў, якія заслугоўваюць распрацоўкі дакладаў.

З 2020 года кіраўнік ПАСЕ — дэпутат парламента Бельгіі Рык Дамс^[3].

Арганізацыя працы

Пленарныя сесіі Асамблеі праходзяць чатыры разы на год і трываюць па адным тыдні кожная. Акрамя гэтага, двойчы на год праходзяць сесіі «Пастаяннай камісіі», або «міні-сесіі», у якіх прымаюць удзел члены Бюро і кіраўнікі нацыянальных дэлегацый. Пастаянная камісія мае права прымаць рэзалюцыі і рэкамендацыі па даручэнні Асамблеі. Пленарныя сесіі праходзяць у штаб-кватэры Савета Еўропы ў Страсбуры, сесіі Пастаяннай камісіі — як правіла, у іншых краінах па іх запрашэнні.

Камісіі ПАСЕ праводзяць пасяджэнні некалькі разоў на год. Як правіла, яны праходзяць у Парыжы ці ў адной з краін-членаў па іх запрашэнні.

Падрыхтоўка рэзалюцый і рэкамендацый адбываецца наступным чынам. Кожны член ПАСЕ, сабраўшы неабходную колькасць подпісаў іншых членаў, мае права падаць прапанову аб распрацоўцы дакладу (motion). Калі Бюро Асамблеі пагаджаецца з тым, што такі даклад необходны, яно даручае яго распрацоўку адной ці некалькім камісіям. Камісія прызначае дакладчыка, які на працягу 1-2 гадоў падрыхтоўвае даклад, рэгулярна дакладваючы камісіі аб ходзе работы. У межах падрыхтоўкі дакладу дэпутат можа здзяйсняць шэраг азнаёмляльных паездак, арганізоўваць слуханні. Канчатковая версія дакладу разам з праектам рэзалюцыі і / ці рэкамендацыі прымаецца адпаведнай камісіяй, пасля чаго выносіцца на пленарную сесію ПАСЕ ці на сесію Пастаяннай камісіі. Падчас сесіі дапускаецца паданне пісьмовых паправак да праектаў рэзалюцыі і / ці рэкамендацыі, па кожнай з якіх праводзіцца галасаванне спачатку ў адказнай камісіі з тым, каб вызначыць яе пазіцыю. На пленарным пасяджэнні дакладчык прадстаўляе свой даклад, пасля чаго праводзяцца дэбаты (з загадзя падтрыхтаванага спісу выступаючых) і галасаванне па ўсіх запрапанаваных папраўках і па рэзалюцыі і / ці рэкамендацыі ў цэлым. Для прыняцця рэзалюцыі неабходная простая большасць галасоў, рэкамендацыя патрабуе большасці ў дзве траціны. Улічваюцца толькі галасы членаў, якія прынялі ўдзел у галасаванні.

Асабліва актуальныя пытанні могуць быць пастаўленыя ў парадак дзённы ў межах «тэрміновых дэбатаў». Як правіла, на кожнай сесіі праводзяцца такія дэбаты на 1-2 тэмы. Па яе выніках таксама прымаюцца рэзалюцыі і/ці рэкамендацыі. Існуе таксама фармат «дэбатаў па бягучых пытаннях» — аналаг «тэрміновых дэбатаў», але без прыняцця дакументаў.

На сесіях рэгулярна выступаюць кіраўнікі дзяржаў і ўрадаў, іншыя спецыяльна запрошаныя госці. Як правіла, за гэтымі выступамі следуюць адказы на пытанні дэпутатаў, што робіць такі выступ свайго роду справаздачай таго ці іншага нацыянальнага лідара перад Асамблеяй.

Нацыянальныя квоты і прадстаўніцтва краін

Нацыянальныя квоты ў арганізацыі (станам на 2019 год) размеркаваны наступным чынам^[4]:

Брытанія, Італія, РФ, Германія, Францыя — 18
Іспанія, Польшча, Турцыя, Украіна — 12
Румынія — 10
Бельгія, Грэцыя, Нідэрланды, Партугалія, Сербія, Венгрыя, Чэхія — 7
Аўстрыя, Азербайджан, Балгарыя, Швецыя, Швейцарыя — 6
Боснія і Герцагавіна, Грузія, Данія, Малдова, Нарвегія, Славакія, Фінляндыя, Харватыя — 5
Албанія, Арменія, Ірландыя, Літва — 4
Эстонія, Ісландыя, Кіпр, Латвія, Люксембург, Мальта, Паўночная Македонія, Чарнагорыя — 3
Андора, Ліхтэнштэйн, Сан-Марына, Манака — 2

Гл. таксама

Зноскі

↑ https://www.ertnews.gr/eidiseis/diethni/koinovouleytiki-syneleysi-symvouliou-tis-eyropis-sygxaritiria-ston-theodoro-rousopoulo-gia-tin-eklogi-tou/
↑ Савет Еўропы (нявызн.)(недаступная спасылка). Міністэрства замежных спраў Рэспублікі Беларусь. Архівавана з першакрыніцы 27 кастрычніка 2021. Праверана 11 кастрычніка 2021.
↑ Стало відомо, хто наступним очолить ПАРЄ, 24 канал (укр.)
↑ Parlementaire Vergadering van de Raad van Europa (гал.)

Література

І. Мінгазутдінов. Парламентська асамблея Ради Європи // Політична енциклопедія. Редкол.: Ю. Левенець (голова), Ю. Шаповал (заст. голови) та ін. — К.: Парламентське видавництво, 2011. — с.539 ISBN 978-966-611-818-2

Спасылкі

Парламентська асамблея Ради Європи // Юрыдычная энцыклапедыя : [у 6 т.] / рэд. кал. Ю. С. Шамшучэнка (адк. рэд.) [і ін.]. — К. : Украінская энцыклапедыя імя М. П. Бажана, 1998—2004. — ISBN 966-749-200-1.
Афіцыйная старонка ПАСЕ
Рекомендація ПАРЄ № 190 (1995) щодо вступу України до Ради Європи (укр.)
Довідкова інформація про діяльність ПАРЄ на сайті Верховної Ради України (укр.)
Путіну треба ставити чіткі умови, інакше він розколе Європу — Ребекка Гармс (укр.)
Russia Readmitted To PACE — Crimea Thrown To The Wolves Архівавана 3 ліпеня 2019. (англ.)
De retour dans l’Assemblée parlementaire du Conseil de l’Europe, Moscou ne cède rien (фр.)
Rusiji vraćeno pravo glasa u Vijeću Europe Архівавана 11 кастрычніка 2021.
Ukraina bojkottar Europarådet i protest

[_5641d37cec41002c-1] ttps://www.ertnews.gr/eidiseis/diethni/koinovouleytiki-syneleysi-symvouliou-tis-eyropis-sygxaritiria-ston-theodoro-rousopoulo-gia-tin-eklogi-tou/

[2] Савет Еўропы (нявызн.)(недаступная спасылка). Міністэрства замежных спраў Рэспублікі Беларусь. Архівавана з першакрыніцы 27 кастрычніка 2021. Праверана 11 кастрычніка 2021.

[3] Стало відомо, хто наступним очолить ПАРЄ, 24 канал (укр.)

[4] Parlementaire Vergadering van de Raad van Europa (гал.)

[1]

[2]

[3]

[4]